Kardeş kıskançlığı ve öfke

Benim oğlum 8 yaşında 1yasinda kızkardeşi oldu oğlum kardeşi olsun çok istedi çokta seviyor buna rağmen tabiki kıskançlık var ama ben hamileyken konuştum kardeşinin bakıma muhtaç olacağını beraber bakacagimizi doğduğunda eve hastaneden gelirken oğluma hediye getirdik kardeşin sana aldı dedik oğlum için çok değerli altını beraber açtık banyosunu beraber ve oğlumla halen her akşam yatarken hikaye şeklinde bebekligini anlatırım anliyorki onada aynı baktık ben asla demedim seni daha çok seviyorum siz kardessiniz ben sizin annenizim ikinizide çok seviyorum diyorum sadece kardeşin bakmaya ihtiyacı var diyorum ufak tefek normal kıskançlık var oda geçer

Büyüğü de al yanına bak yavrum bu çok küçük açıkmış ben onu doyurayım sende onu okşa birlikte uyutalim o senin kardeşin cici sonra ufaklığın koynuna çikolata oyuncak koy kardeşin bunu sana getirmiş bu onun sana hediyesi o seni çok seviyor sende onu seviyor musun gibi çocuğun merhamet duygularını harekete geçirmen lazım ki kıskançlığı sevgiye dönüşsün yoksa ömür boyu onu benden daha fazla seviyorsun diye duyarsın

Sen öbürünü olunca o çocuğu büyüsünü sandın onun sevgiye daha çok ihtiyacı var çünkü kardeşini kiskaniyo daha kaç yaşındaysa bağırıp çağırıyor o çocuk yaramazlık yaptıkça sen nemimi istiyom de kucağına al op sev çocuğu da hırçın alıştırma

Benimde kızım 5 yaşında sanki benim kızı anlattın bende çıldırıyorum kardeşi 6 aylık ve neredeyse bebek çıldırdı onun yüzün dan sürekli bağırarak konuşuyor bebekle oynarken bile bağırarak oynuyor geceleri uyumuyor yemek yemiyor zorlamasak ya kafayı yemeye ramak kaldı vebekligonden beri bana çektiriyor büyük kızım

Daha çok küçük kıskandı bütün ilgi bebekte napin Biliyormusunuz şöyle birşey deneyin hadi kardeşinin bezini getir hadi kardeşini doyuralim sonra kardeşini uyutalim .böyle şeyler söyleyinki hem kiskançlik olayı ortadan kslkicaktir hemde onunla da ilgilendiğini düsunucek siz bütün ilgiyi küçüğe verirseniz daha çok sorunlar büyür.

Benim biri 5 diğeri diğeri 1 yaşında iki kızım var küçük doğduğu zaman bizde de kıskançlıklar oldu bu çok normal ama ben büyük kızıma hep daha çok ilgi gösterdim onun bir an bile yüzünü asmasına fırsat vermedim hep güzelce anlattım çünkü o da daha çok küçük bir yetişkin gibi sizi anlayamaz ki birini öpüyorsam diğerini de öpüyorum çocuğun aklına yanlış bir şey gelmesin içinde kötü duygular belirmesin diye. Burda eşinizin de size çok destek çıkması gerek sizin sorumluluklarınızı hafifletmesi gerek. Hep kadının işi kolay derler ama yavrularımıza bakmak bile çok büyük sabır ve özen isteyen sorumluluk bence. Kaldı ki bunun yanında hergün temizlik sil süpür topla çamaşır bulaşık ütü yemek daha aklıma gelmeyen herşey annenin eline bakıyor. Kadın da robot değil insan, kadının da duyguları var tek başına kime versen bunca görevi yıkılır bir yerden sonra illa bir destek lazım bu desteği verecek eşiniz olur kayınvalideniz olur anneniz olur kızkardeşiniz olur ama arada destek şart kendinize de bir saat bile olsa zaman ayırın çıkın hava alın. Çocuklara da ruh sağlığı yerinde anneler lazım psikolojisi çökmüş bir anne yerinde ve mantıklı davranamaz acil destek isteyin çevrenizden.

Daha once ilgi hep onun uzerinde oldugu icin yine oyle olsun istiyor sizde mesela kardesini ayaginizda sallarken esinizde onu salliyor gibi yapsin ikisine bir para verin ikisini bir opun ikisine bir giydirin ustu kirlenmese bile anca oyle kabullenir

Bebeğinizin bezini, suyunu ondan isteyin. Bebeğin banyosunu yaptirirken abisinden yardım isteyin.
Sen yardım etmeseydin çok zor yikardim diyin. Sonra kardeşine yanağını getir de sana teşekkür etsin diyin. Siz de onun ellerini öpün. İyi ki varsın diyin. Kardeşini uyutmama yardım eder misin diyin. Vs vs. Her şey nasılsa düzeliyor görün 👍

Çocuklar annelerin modelidir üstüne artı kuma gelmiş kabullenmesi zaman alabilir beraber sevin bebeğinizi emziğini versin kıyafetlerini getirsin siz uzaklastiriyorsunuz kardeşinden oda annm bana kızıyor bebek yüzünden hircinlasiyir zarar veriyor böyle ifade ediyor çocuklar kendini oda daha anne kuzusu annesi

Annesi, babasi ,evi, esyalari, sessizligi ,sesliliği, hayati,oyuncaklari...kisacadi herseyi ama herseyi paylaşıldı. Hepsi sadece onunken simdi herseyi yari yarıya kardesinin oldu ve bu annesinin yani en kıymetli varlığının bölünmesiyle,o bebeginde annesi olmasiyla ,onu emzirmesiyle,onunla ilgilenmesiyle başladı. Hic kolay değil. Onu kardesten daha cok kendine rakip ve herseyini elinden alan biri olaral görür. Yasi itibariyle bu cok normal.endiselenmeyin.hatta bebek gibi davranislar(altini bezletme,sizi yada emzik emme istegi,altina tuvaletini yapma..)gibi durumlarla bile karsilasabiliirsiniz.sabir gerektiren uzun bir süreç. Sakinliginizi elinozden geldigince korumaya çalışın. Üstüne cok gitmeyin.onun sizin ustunuze gelmesinede izin vermeyin.sizi kizdirdigi yada dinlemedigi zamanlarda biraz sakinlestikten sonra kouisabileceginizi soyleyin.debam edecektir. Etsin.siz orali olmazsaniz bir sure sonra bu durumun sizi yipratmadigini gorecek ve bunu yapmaktan vazgececektir.iste o zamanda kardesi ile ilgili kucuk jestler yaparak ailenin yeni uyesini tanitabilirsiniz.bebegin onun oyuncaklarıni,anne babasini elinden almaya gelen degilde ailenin bir bireyi oldugunu onu cok sevdigini ,buyudugunde birlikte cok guzel.oyunlar oynayabileceklerini ama suanda cok kucuk ve savunmasız oldigi için size ihtiyaci oldugunu anlatin.hatta kucucuk bir hediyeyi kardesinin ona aldigini soyleyerek hediye edin ki kardesini kendine rakip olarak degil ailenin bir parcasi olarak gormeye başlasın 😊

Aynı durumdayız. Büyük üç yaşında küçük 25 günlük. Sezeryanım kötü geçti ve pamdemiden dolayı kimse gelmedi. Ağrılar içinde kalkıp oynamak zorunda kaldım oğlumla. Büyük uyudu gece küçük uyandı sabaha kadar. Ben bir kez kızdım ama sonuçta altına yapmaya başladı ki hiç altına kaçırmazdı. Gece uyanıp bağırdı, zor sakinleştirdik. Aslında normale göre çok daha sabretmeye çalışıyordum, daha çok oyun oynuyordum, bebeğin temel ihtiyaçları haricinde ilgilenemedim. Yetmedi yine yara açtı büyükğümde. Şimdi hiç nefes almadan oynuyoruz onla. Yorgunluktan ve uykusuzluktan ölsem de. Yarın birgün psikolojik sorunlar açmasın diye. Yavaş yavaş da kardeşini kabullenmeye başlıyor. Eline dokunmaya başladı. Bebek kırkı çıkana kadar iyice alışır ve yarasız atlatmış oluruz inşallah. Büyük diyoruz ama onlar daha bebek ve büyükte yara açacaksak psikolojik olarak, çocuk yapmamalıydık bence. Sizin için de geçerli, idare edemiyorsanız çocuk yapmayacaktınız.