Merhaba bir şey danışacaktım anneler eşimle beş yıldır evliyiz yirmi aylık bebeğim var devlet memuruyum eşim beni çok eleştiriyor her şeyime karışıyır ve aşırı mide bulandırıcı küfürler ediyor aileme bana saygısı yok baba olarak iyi sayılır ama ben bu duruma artık dayanamıyorum ve boşanmak istiyorum sorum şu kızım için üzülüyorum vicdanım rahat etmiyor ama bu duruma daha fazla dayanamayacağım sinirlerim bozuldu boşanarak kızıma kötülük mü edeceğim teşekkürler 🌸
Her gün kğfürler içinde evladını büyüteceğine sadece sizinle sağlıklı bır ortamda büyümesi daha sağlıklı
Birde şöyle düşünün böyle bir insanla ömür gecmez gün geçtikce daha çok gözünüze batar daha cok pisman olursunuz ozaman dünyaya 1 defa geliyor insan yol verin gitsin
Şuan da kızınız bazi şeylerin farkında değil ilerleyen zamanlarda oda herseyin farkinda olup anlayacağı zaman eşinizin bütün eleştiri kötü küfürlerine maruz kalacağına tek başınıza daha sağlıklı ortamda büyümesi daha iyi olacaktır
Konuşmayı denedin mi canım evlilik terapistleri var bence bi dene yoksa bir insan 7sinde neyse 70 inde o oluyor bunları bir dene derim
o zaman başka yol yok canım çocuklar her şeyin farkında oluyor bende sorunlu ailede büyüdüm babam bize karşı çok iyiydi ama annemi mahvetti 60 yaşında hala aynı değişen bir şey yok malesef annemin ömrü bunlarla geçti bizim psikolojimiz de etkilendi keşke boşansalardı da sakin bir yerde büyüseydik 😔
Evliliği bitirmeden önce bitirmemek için mücadele ettiğinize emin misiniz? Aile terapisine vs gittiniz mi artık son raddede misiniz? Eğer biterse hiçbir zaman eskisi gibi olmayacak geri dönüşü zor olur bazı seylerin. En azından bittiği zaman herseyi denedim olmadı diyebileceğiniz kızınıza karşı rahat bir vicdanınız rahat bir kafanız olsun.
Altın bileziğin kolunda gül gibi kendine ve çocuğunda bakarsın elin oğlunun derdini çekmen için bir sebep yok cnm sal ipini gitsin
Neden küfür ediyor tartışmayi hadi bir yere kadar anlarım da küfür nedir hatasını kabul etmeyen insan terapiste gitmez ki Allah hayırlısını versin hakkınızda. Ekonomik özgürlüğunuz var çok şükür...
Merhaba🙋🏽♀️ , boşanmış ve şuan oğluyla yanlız yaşan ve özel sektörde çalışan bir kadın olarak yazıyorum size. 27 aylıkken oğlum tek celsede boşandım. İlk başta çok zordu (oğlum eksikliğini hissederse, ona aile ortamı sunamadım diye düşünürdüm). Başta zordu ama Anne ve baba mutlu olursa evlatlarıda mutlu olur. Çocuklar bizim kimliğimizdir. Nasıl ortamda büyütürsek toplum içinde o şekilde kimliğimizi yansıtacaktır. Ayrıca çocuk için evlenmediniz siz, çocuk içinde evlilik yürümez. Ayrılan ne ilk ne de son olacaksınız. Ayrılık sürecinde psikolog yardımı aldık ve oğlumuz şuan çok mutlu.
Bu erkekler nasıl ortamlarda büyümüş ya öyle kötü ki.. böyle baba olacağına hiç olmasın.. aynı durum benim için de geçerli yani..
Bence sabır çünkü çocuğun bilmeyecek çocuğun bilmesi lazım ilerde babasını iyibiri sanacak hayatı alt üst olur pisikoşojisi bozulur senide hep suçlu görür biraz zaman sabır acıdır ama çocuklar için sabretmeliyiz
Yol ver.. Net!! Bu şekilde bir evlilikten çocuguna sadece psikolojik sorunlar miras kalır. Ve ömrü boyunca bu izleri taşır. Yaşadım biliyorum..
Kızınız var bu sizi çok yıpratıcak kız çocuğu babaya çok düşkün olur bende babama çok düşkünüm annemle babam ayrıldıkları da babamı çok aradım anlaşarak ayrıldılar ama ben hep babamı istedim önce çocuğunuzu buna alıştırın derim ilerleyen zamanda zorluğu çok çekersiniz
Anne ya da anne adayıysan