Güzel anneler, bana bir şeyler deyin, bir yol gösterin. Sabahtan beri göz yaşım kurumadı😪. Harab oldum😰. Devlet hastanesindeki çocuk ve ergen psikiyatristi doktoru 3 yaş 3 aylık oğluma otizm belirtileri var dedi. Henüz konuşamadığı için götürdüm ama doktora göre hayali bir arkadaşı olmalı, kurallı oyunlar oynamalı (atçılık, poliscilik, itfaiyecilik gibi) ve wc eğitimi olmalıymış.. Rapor çıkaralım, rehabilitasyon merkezinde ücretsiz tedavi görsün dedi hemen..
Allah'tan gelen her hastalıklı can-baş üstüne. Derdi veren yaradan, dermanınıda verir elbet. Herşey biz kullar için ama sırf hayali arkadaşı olmadığı için, kurallı oyun oynamadığı ve wc eğitimi olmadığı için nasıl otizm oluyor, beynim almıyor. Şok oldum, ağlamaya başladım. Doktor teskin ettin beni, o yüzden kendisiyle fazla konuşamadım.
Baba, dede, amca, teyze, gel, al, bitti, kedi gibi kelimeleri söylüyor. Yeme ve uyku düzeni çok iyi. Hayatında abur, cubur yok. Gofretin tadını bilmez. Göz teması var, komut alıyor. Boyama yaparken daha şimdiye dek tek bir defterini yırtmadı. Hikaye kitaplarını yırtmadı. Hırçınlık, inat, huysuzluk gibi aksi davranışları yok. Çok şükür hastalık yüzü görmedi. Kıyafetlerini çıkarabiliyor. Oyuncaklarını kırmaz. Eline pastel boya, kalem versem koltuk, duvar hiç bu tür yerlere dokundurmaz. Çünkü defterini boyaması gerektiğini bilir. Yabancılama huyu yok. Yeni birini görse hemen sarılır. Pırasa, karnıbahar bile yiyen bir çocuk. Hayvanları çok sever.
Henüz konuşmadığı için ben wc eğitimi vermedim ama bezinden rahatsız oluyor. Kış diye üşümesin istedim, yazı bekledim. Vermediğim bir eğitim için çocuğu suçlayabilir miyiz ki? Ayrıca ağlamaktan doktora izah edemedim. Çay setimiz var. Hayali olarak, bana kendisine çay koyuyor içiyoruz. Plastik meyvelerimiz var, havucu ver diyorum.. Veriyor önce ben yiyorum, sonra o yiyor. Üzümü ver diyorum keza aynı. Tüm zeka kartlarını birleştiriyor. Mesela eşeğin yavrusu sıpa, ineğin yavrusu buzağı. Yada köpek ne yer kemik. Kedi ne içer süt. Bu görseller 60 parça ve doğru eşleştirme yapar. Herşeyden önce sakin ve evde ona sorumluluk vermem için çırpınan bir çocuk. İlla çorbayı, keki o karıştırsın ister, süpürge açarım elimden kapar, yapmaya çalışır.
Anlamıyorum ki daha ne olsun. Eşim işi gereği gece çalışan, gündüz uyuması gereken ama ilgili ve çocuğunu seven bir baba. Oturduğum ilçede akrabam hiç yok. Kreşlerin fiyatları çok uçuk. Yani kafam durdu, anlamıyorum şu anda..
Sizlerin arasında böyle durum yaşayan oldu mu? Neler yaptınız? Yüreğim yangın yeri. Tek çocuğum ve daha doğurma şansım yok
Anne ya da anne adayıysan